Terug in de tijd, wat heet modern?
Beethovens Grosse Fuge kent vurige bewonderaars en vele liefhebbers, maar het stuk stuit ook nu nog steeds op heftige weerstand, net als in Beethovens tijd. Critici en musici hadden er destijds geen goed woord voor over. Oorspronkelijk vormde dit tomeloze werk de finale van het kwartet op.130, maar Beethoven publiceerde de fuga op dringend verzoek van zijn uitgever uiteindelijk als een apart opus, en schreef een luchtiger finale voor het kwartet. Misschien helpt voortschrijdend inzicht en herhaalde kennismaking ons om dit doorwrochte werk beter te begrijpen? Na eerder in het festival de solosonate voor cello van Rudolf Escher te hebben gespeeld, wijdt Gideon den Herder zich nu samen met Elena Nemtsova aan diens sonate voor cello en piano. Vorig jaar kozen de Orlando docenten eensgezind het Chekhov Trio uit om de jaarlijkse Orlando tournee te doen, als onderdeel van het bevorderen van jonge professionele ensembles. Het trio koos voor hun gastoptreden een werk van de veelzijdige Belgische componist en pedagoog Wilfried Westerlinck, die vaak schrijft voor kamermuzikale bezettingen.
Wilfried Westerlinck (geb.1945) Sonatine voor viool, saxofoon en piano (2013) (versie voor pianotrio van de componist 2021)
Salto (Quasi scherzando ed ironico); Barcarolle Dolente (Andante e calmo); Habanera (Con fierezza)
Chekhov Trio
Emma Rhebergen viool
Anna Litvinenko violoncello
Fem Devos piano
Rudolf Escher (1912-1980) Sonate concertante (1943, rev.1979)
Allegro agitato; Largo; Lento
Gideon den Herder violoncello Elena Nemtsova piano
Ludwig van Beethoven (1770-1827) Grosse Fuge op.133 (1825)
Overtura: Allegro-Meno mosso e moderato-Allegro-Fuga: [Allegro]-Meno mosso e moderato-Allegro molto e con brio-Allegro
Rusquartet
Xenia Gamaris viool
Anna Yanchishina viool
Ksenia Zhuleva altviool
Peter Karetnikov violoncello
We gebruiken slechts functionele en analytische cookies. Verder niets!
Privacy policy | Sluit